การใช้ศิลป์ภาษาพัฒนาทักษะการ (เขียน), แต่งคำประพันธ์
ผู้วิจัย อ.ศรีอัมพร ประทุมนันท์ โรงเรียนอนุบาลวัดป่าเลไลย์
กลุ่มตัวอย่าง นักเรียน ป. 5 โรงเรียนอนุบาลวัดป่าเลไลก์ จำนวน 31 คน
เวลา 3 เดือน ปีการศึกษา 2543
จุดประสงค์การวิจัย เพื่อพัฒนาทักษะการแต่งคำประพันธ์ ของนักเรียน ป.5 โรงเรียนวัดป่าเลไลก์ ปีการศึกษา 2543
ทฤษฎี ทฤษฎีการเรียนรู้ ทฤษฎีการจำการลืม
ความรู้การแต่งคำประพันธ์ โดยใช้ ทักษะ ได้แก่ ทฤษฎีความแตกต่างระหว่างบุคคล, กฎแห่งการฝึก, ทักษะการคิด, กาเรียนแบบมีส่วนร่วม เจตคติ ได้แก่ จิตวิทยาเด็ก, แรงจูงใจ, ทฤษฎีเสริมแรง
กระบวนการ
- รู้จักเด็กทุกคนดี
- ชี้ให้เห็นความสำคัญ
- ผู้สัมพันธ์ศิลปะ
- ฝึกทักษะให้ซึมซาบ
- เน้นศักยภาพส่วนบุคคล
- เพิ่มพูลผลบูรณาการ
- ใครชำนาญครูส่งเสริม
- ประเมินผลเริ่มทุกขั้นตอน
- นักเรียนมีความรู้ความเข้าใจในประโยชน์ รูปแบบ หรือฉันทลักษณ์ และวิธีการแต่งคำประพันธ์ดีขึ้น
- นักเรียนที่เรียนเก่งพัฒนาถึงขั้นจุดหมาย 3 คน
- นักเรียนปานกลางพัฒนาถึงขั้น จุดหมาย ได้ 3 คน
- นักเรียนอ่น พัฒนาถึงขั้นจุดหมายได้ 1 คน
- นักเรียนปานกลาง พัฒนาถึงขั้นราชาศัพท์ ได้ 1 คน
- นักเรียนอ่อน สามารถพัฒนาถึงขั้นราชาศัพท์ได้ 1 คน
- การสร้างความตระหนักโดยสื่อและวิธีการหลากหลายส่งให้นักเรียนตั้งใจศึกษาค้นคว้าจนเกิดองค์ความรู้ได้ด้วยตนเอง
- การยอมรับความคิดเห็นจะทำให้เด็กรู้สึกภาคภูมิใจในตนเอง เห็นคุณค่าของตนเอง
- การนำสื่อที่นักเรียนชอบหรือสนใจประกอบช่วยให้นักเรียนเรียนรู้อย่างมีความสุขและประสบความสำเร็จในการเรียน
- นักเรียนพึงพอใจ เพระาทุกคนมีโอกาสเลือกสื่่้อมาทำกิจกรรม
- การจัดกิจกรรมสั้นๆ แต่สม่ำเสมอในระยะพอสมควรทำให้นักเรียนเกิดการเรียนรู้อย่างคงทน
- นักเรียนสัมผัสสื่อหลากหลาย ช่วยพัฒนาทักษะการคิด และเพิ่มพูนอย่างหลากหลายที่เป็นวัตถุดิบในการแต่งคำประพันธ์
- การเสริมแรงสร้างขวัญกำลังใจในการพัฒนาตนเอง
- การวางแผนกิจกรรมบูรณาการอย่างเหมาะสม แทรกทักษะการแต่งคำประพันธ์ในทุกแผน ฝึกทักษะสม่ำเสมอให้เกิดการเรียนรู้อย่างถาวร
- การจัดนิทรรศการผลงาน สร้างการยอมรับความสามารถของตนเองและผู้อื่นได้
- การยกย่อง ชมเชยช่วยให้นักเรียนภาคภูมิใจและพยายามสร้างสรรค์ผลงานให้ดียิ่งขึ้น
- การประเมินผลทุกขั้นตอนทำให้สามารถปรับเปลี่ยนกิจกรรมได้สอดคล้องกับปัญหาและสถานการณ์
- ความรักและความเมตตาของครูต่อศิษย์อย่างจริงใจเป็นสื่อที่มีค่าและประสิทธิภาพอย่างยิ่งต่อการจัดกิจกรรมการสอนทุกเนื้อหาวิชา
- ภูมิใจที่เอาชนะปัญหาได้
- สามารถพัฒนาเด็กตาม พรบ. การศึกษาฯ มาตรา 22 หมวดที่ 4 ที่ว่า เด็กทุกคนสามารถพัฒนาได้
- ยังมีศิษย์อีกหลายคนที่ยังไม่สามารถค้นพบศักยภาพของเขา
- สุดท้ายจะพยายามช่วยนักเรียนโดยเฝ้าสังเกต ศึกษา วิเคราะห์ปัญหา หาวิธีแก้ไข พัฒนานวัตกรรมขึ้นใช้แก้ปัญหาให้ลุล่วง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น